My Hamberch hätt i glehrt, soso, lata;
doch stoht mer ’s Trinke gar viil besser a
as ’s Schaffe, sell bikenn i frei un frank;
der Rucke bricht mer schier am Hobelbank.
Drum het mer d’Muetter menggmool prophezait:
"Du chunnsch ke Maister über wyt un brait ! "
I ha ’s zletscht selber glaubt un denkt: Isch’s so,
wie wird’s mer echterst in der Fremdi goh?
Wie isch’s mer gange? Numme z’guet! I ha
in wenig Wuche sibe Maister gha.
O Müetterli, wie falsch hesch prophezait!
I chömm kai Meister über, hesch mer gsait.